Jest to książka opisująca konstrukcje samego samolotu i jego poszycia. Opisuje również wymogi wytrzymałości poszczególnych elementów oraz jak zabezpiecza się go przed korozja.
Zacznijmy od podstaw konstrukcja samolotu nie jest tylko bazowana na bezpieczeństwie i wytrzymałości lecz musi tez wytrzymać przeciążenia związane z manewrami i dać się łatwo sterować co jest związane z potrzeba pozytywnej stabilności konstrukcji. Ponieważ samoloty z czasem zaczęły latać na wyższych wysokościach i korzystać z kabiny ciśnieniowej kontrolowana jest także ilość lotów która jest ograniczona ze względu na zużycie materiałów.
Z czasem materiały używane do konstrukcji samolotu były coraz silniejsze i lżejsze, ich żywotność i odstępy miedzy serwisem zostały wydłużone ale nadal mechanicy kontrolują i szukają śladów wcześniejszego zużycia podczas rutynowych kontroli.
Wymogi trwałości i wytrzymałości konstrukcji samolotu uzależnione są w dużej mierze od materiału z którego jest skonstruowany. Natomiast wybór materiału opiera się na kilku czynnikach: wytrzymałość podczas kołowania, startów, lądowań, napraw, turbulencji, podmuchów oraz manewrowania.
Konstrukcja samolotu dzieli się na trzy podrodzaje. Pierwszy z nich to Primary Structure jest to konstrukcja która nadaje samolotowi wytrzymałość i musi być sprawna i kompletna aby móc lecieć. Następny rodzaj to Secondary Structure jest to konstrukcja drugorzędna głównie uznawane wszystko inne co jest potrzebne do lotu ale nie nadaje konstrukcji samolotu wytrzymałości jak miedzy innymi obudowy aerodynamiczne lub przednie natarcie skrzydła. Trzeciorzędna konstrukcja samolotu są to dodatki które nie są potrzebne do lotu ale mogą być zamontowane dla większej wygody, oszczędności lub wyglądu. Gdy jest już zamontowane na samolocie musi spełniać wszystkie wymogi i być w dobrym stanie chociaż ze nie jest potrzebna.
A tu schemat pokazujący pierwszorzędna i drugorzędna strukturę w standardowym samolocie typu A340.
Następie przyjrzyjmy się trzem rodzajom konstrukcji samolotów. Pierwszy z nich używany w latach 30 i 40 nazywany Safe Life polegał na korzystaniu z części przez określony czas po czym były one wymieniane na nowe a stare nie nadawały się już do naprawy ani ponownego użytku. Następnie powstała konstrukcja Fail Safe gdzie komponenty które były poddawane obciążenia były duplikowane aby w razie uszkodzenia jednego z nich drugi był w stanie wytrzymać cale obciążenie. Jest to stary typ konstrukcji nadal używany w wielu produkowanych samolotach. Używanie tego typu konstrukcji zapoczątkowano miedzy innymi przy budowie Boeinga 727.
Ostatnim i najnowszym typem konstrukcji dzisiaj używanym jest Damage tolerance gdzie obciążenie jest rozprowadzane po większej części konstrukcji i w razie powstania pęknięć i zużycia w pewnych jej częściach nadal ma wystarczającą sile. Następnie pęknięcia i zużycie są wykrywane podczas planowanych serwisów i usuwane po czym samolot odzyskuje swoja pełną wytrzymałość w ten sposób jest to powtarzane przez cala żywotność samolotu.
Na tym skończymy dzisiejsza lekcje. W następnej lekcji będziemy kontynuować temat konstrukcji samolotu.
